به رسم وقایع نگاری گذشته باید عرض شود، در طی این شش ماهه اخیر که در تدارک شماره جدید بودیم وقایع بسیار خوش آیندی رخ داده است. در این مدت بیستمین میراث جهانی ایران در قالب مجموعه قنات های تاریخی-۱۱ رشته قنات- به ثبت یونسکو رسیده است و همچنین اولین میراث طبیعی ایران در قالب پرونده کویر لوت در این فهرست ثبت شده است. پیشتر در رابطه با این گونه ثبت دسته جمعی میراث در فهرست میراث جهانی گفته ایم اما به زبان دیگر و به نظر می رسد با توجه به میراث بی شمار ایران این روش تنها روش موثر در حال حاضر باشد.
آنگونه که دریافته ایم ثبت بین المللی میراث و یادمان های فرهنگی در فهرست میراث جهانی فارغ از ماجرای کمک های مادی و معنوی و تبلیغات بین المللی بیشتر یک ارزش افزوده است که باعث نگهداری و مراقبت بیشتر آنها از طرف مردم خواهد شد و این امر فی نفسه بسیار مثمر و با ارزشتر از کمک های مادی است. چرا که باز هم به تجربه می دانیم تا ساکنان بومی و مردم توجیه نباشند به هیچ وجه نمی توان انتظار داشت حفاظت در معنای وسیع آن اتفاق بی افتد.
شاید بتوان برای پرونده های بعدی مواردی همچون آب انبارها و یخچال های ایرانی، پل های تاریخی ایران، کاروانسراهای ایران، قلعه های ایران، کبوتر خانه ها و حمام های ایرانی را به ثبت رسانید. اما چالش اساسی برای هر یک از این موارد شناخت گونه های اصیل و کمتر مداخله شده با مدیریت پایدار است. چرا که عمده موارد فوق در جنبش احیایی که در اواخر دهه ۷۰ تا اواخر دهه ۸۰ اتفاق افتاد ماهیت اصیلشان را از دست دادند و به نحوی حفاظت درستی در بافت و مجموعه آنها انجام نگرفت و یا اینکه مداخلات آنها آنقدر بالاست که پاک سازی سبکی مداخلات چند دهه اخیر نیازمند هزینه های بسیار زیاد از طرف میراث فرهنگی است که این اقدام را به چالشی جدی تبدیل کرده است….
در رابطه با نشریه نیز باید عرض شود که در طی چهار سال اخیر نظمی در روند انتشار و تهیه و تدارک آن داشته ایم که امید داریم در آینده نیز این اتفاق بتواند به صورت روشمند پیگیری شود. لازم است از تمامی افرادی که در این شماره نیز همانند قبل یاری‌رسان بوده اند، سپاسگزاری نمایم. از مؤلفان و نویسندگان که نشریه را برای انتشار آثار خود برگزیدند.از داوران محترم و همکاران ارجمند نشریه سرکار خانم مریم دلگشا عبدالملکی، سرکار خانم حکیمه افشاری نژآد که بیشتر زحمت این شماره بر دوش این عزیزان بوده است و از دو دوست و همکار ارجمندم جناب آقای دکتر حامد صیاد شهری و جناب آقای مهندس حسن خسروی که بر شماره اخیر نشریه مقدمه نوشتند، درود می فرستم و امید دارم این اقدام بابی باشد برای دیگر صاحب نظران تا دیدگاه های خود را در این بخش نشریه ارائه نمایند.
برای دریافت شماره اخیر و همچنین شماره های دیگر میتوانید به آدرس وبسایت رسمی نشریه در اینجا مراجعه کنید.
مهدی رازانی
مدیر مسئول